Ludzie listy piszą...

Kilka rzeczy...
W środę dostałam swój pierwszy list tutaj, w sumie nie list, a zaproszenie, co nie zmienia faktu, że jestem niezmiernie szczęśliwa, dziękuję Małe.

W środę również była impreza urodzinowa Josha dla dzieciaków. I ja wiemmm, że urodziny urodzinami, ale ja nawet 18 nie robiłam, dobra była ale mała. A tu 5 urodziny kuźde i 40 znajomych, szał ciał. Nawet 5 latek ma więcej znajomych niż ja, jak słodko. I impreza była w jakimś klubie czy cokolwiek to było, wiecie taki małpi gaj dla dzieciaków, przez godzinę się na tym bawiły, a później półgodzinny poczęstunek czyli wpadły i wypadły...

W czwartek - DOSTAŁAM SIĘ! Wiwaty... Żartowałam, znaczy się dostałam się, ale bez jakiś emocji w tamtym roku jakoś to bardziej przeżywałam, a teraz "aha, spoko". W sumie to się nawet trochę zdenerwowałam, bo nie wysłałam jeszcze wtedy papierów do domu i się bałam, że nie dojdą, więc łudziłam się że dostane się w drugiej turze, ale jak wiadomo życie lubi robić psikusy. Tak więc w piątek rano wsadziłam T do wózka i ruszyliśmy podbijać miast, ksero, podpisy, poczta takie sprawy. No więc kiedy jeszcze na poczcie wypisywałam adres podszedł do mnie jakiś obdartus i się mnie o coś pyta, w sumie nie zrozumiałam o co mu dokładnie chodzi więc powiedziałam, że nie wiem, niech zapyta w okienku. I mówię sorry i odwracam się dalej wypisywać adres. A on do mnie czy jestem, z polski, ja odpowiadam, że tak,. no i się zaczęło, że on też pół polak sraty taty ja mówię, że ok i się znowu odwracam do papierów, on dalej swoje prawi i po chwili odchodzi do okienka. No i po jakimś czasie przychodzi moja kolej, podchodzę i mówię, że chcę jak najszybciej, i żeby był możliwie najpóźniej we wtorek albo w środę, gostek w okienku na mnie oczy, że w sumie ma tylko dwie opcje jedną za niecałe 51 f a drugą za 8, ja mówię że tą za 8 bo tamta definiwtywnie za droga (jeszcze mnie aż tak nie pogilgotało, abym dała za list 250 zł) no i przychodzi do płacenia i w tym samym momencie podchodzi do mnie ten sam obdartus co wcześniej, daje mi 5 f i mówi "Ty jesteś z Polski to Ty potrzebujesz" ja takie oczy na niego, ludzie w kolejce i gościu z okienka na mnie, a ja ? Ja nie wiem co powiedzieć. Kiedy szok juz minął mówię, że dziękuję ale nie chcę a on zaczyna się ze mną kłócić. WHAT ?! Po jakimś czasie zabiera kasę i odchodzi, a ja czuje się jak... gówno szczerze powiedziawszy... Tak więc (wiem nie zaczyna się od tego zdania, ale ja to tak bardzo uwielbiam), tak jestem z Polski więc pewnie potrzebuje HAJSU, jak słodko.

Kolejny tydzień raz deszcz raz upał i tak na zmiany.. Wydaje mi się,że to był ostatni tydzień małych w szkole jestem niezmiernie szczęśliwa z tego powodu, wiem dziwnie to brzmi bo jaka au pair cieszy się z powodu wakacji ? Gdzie musi spędzać całe dnie z małymi szatanami ? Jednak ze względu na to, że mały zepsuł swój balans bike (lol), a następnie ja swój nie mam jak szybko się przemieszczać, a nienawidzę chodzić w takie upały... I ogólnie jednego dnia chciałam być ambitną au pair i zaraz po szkole zabrać młodych do parku, wszystko było by pięknie gdyby nie kilka mankamentów takich jak: a. było cholernie gorąco, b.T uwielbia ubierać długie spodnie i koszulki kiedy jest skwar na zewnątrz (czyli typowy Anglik) i myślałam, że mi tam wyparuje, c. gdyby nie to, że się trochę przeliczyłam z odległością do parku, zazwyczaj tą drogę przebywałam rowerem i wydawała się krótsza, d. wisienka na torcie, gdyby nie to, że zepsuł się wózek i zamiast ciągnąć za sobą dzieciaki to musiałam jeszcze taszczyć przez większość drogi połamany wózek - lucky me. Koniec końców dotarliśmy do parku co kosztowało mnie chyba ponad 2f bo musiałam przekupić młodych, żeby się jeszcze poruszali, a po drodze był tylko jeden sklep - arabski - jak to ma w zwyczaju mówić H. gdzie ceny są kosmiczne. W parku posiedzieliśmy 3 godziny, młodzi zjedli placki- tak jestem wspaniałą au pair i mieliśmy piknik, znaczy się oni mieli...

Poza tym znalazłam au pair na moje miejsce, jednak ostatnio już się zaczęłam bać, że nici z tego bo obecna rodzinka robi jej problemy, ale po kolei... No więc dziewczyna odpisała mi na jedno z moich ogłoszeń z fb i co najlepsze ona była już praktycznie zdecydowana na moją rodzinkę mało co o niej wiedząc, ale nie chciałam, żeby się później okazało coś nie tak, więc miałyśmy chyba 3 godzinnego skype i starałam się jej wszystko przekazać, żeby nie było niedomówień i niejasności, a na koniec rozczarowania, ani dla niej ani dal rodzinki. Ona jest au pair od maja tutaj, nie mam pojęcia jak wytrzymała tyle ze swoją rodzinką i nie dziwę się, że tak bardzo była zdeterminowana na moich, co najlepsze na następny dzień miała skype z hostami i po 20 min usłyszałam to będziesz naszą au pari ? hahah Ja rozumiem, że oni się boją, ale mają jeszcze 2 miesiące no ale ich wybór, co prawda podałam im jedynie ją, ale w sumie wydaje mi się, że powinni się spasować -mam ogromną nadzieję. I ogólnie rozmawiali z nią 30 min czyli, aż 2 razy więcej niż ze mną.. tylko, że ja byłam na już, wgl nie mam pojęcia jak ja to zrobiłam bo ja w sumie nic o nich nie wiedziałam, o dzieciach o niczym, dostałam grafik i się cieszyłam, a dziewczyna mogła zapytać mnie o co chciała, perfidnie czasem mam więcej szczęścia niż rozumu. Na dodatek nowa au pair dowiedziała się szybciej ode mnie na temat nowego grafiku w szkole niż ja, gdzie to ja przez wrzesień będę jeszcze z nimi latać... Dziewczyna chciała dobrze, ale okazało się, że nie zawsze tak można bo obecna rodzinka zrobiła jej piekło, a dokładnie hostka jednak powoli wszystko się prostuje i mam nadzieje, że będzie dobrze. Mam nadzieję, że będzie dobrom au pariką dla moich małych potworków bo mimo wszystko chyba będę za nimi tęsknić, ale mam nadzieję, że nie za dobrą, żeby czasem o mnie nie zapomnieli... ahahha wiem jestem wredna.

Dlaczego nie było notek? Bo jestem taka wspaniała, że zepsułam klawiaturę ! Tak bardzo ja ! Ja już po prostu nie wiem, jak można być takim dzieckiem nieszczęścia i rozpaczy! Już przestałam liczyć ile rzeczy uległo destrukcji...
A tydzień temu byłam w Londynie, przeszłam całą Oxford street i zdecydowanie NIE polecam! Nogi mi umarły, metrem się najeździłam i tak naprawdę nic nowego praktycznie nie zobaczyłam :< Muszę w końcu zrobić porządny plan i zwiedzić ten LONDON a nie jeżdżę i tylko kasę wydaję ...

Wtorek był ostatnim dniem szkoły dla chłopców, a ja dostałam korale na szyje i na rękę i byłam księżniczką, lol, za każdym razem jak ubiorę spódnicę jestem księżniczką hahaha...